Islam dan Sains Kesihatan: Mudarat dan Manfaat Babi

Author: Mohd Afifuddin, Mohamad Ishak Suliaman & Edah Md. Aris

Publisher: UM Press

ISBN: 9789831007228

Weight: 0.4kg

Year: 2014

Page: 180 pp

Price : RM45

Perbincangan buku ini tertumpu kepada makhluk babi yang menimbulkan polemik dalam pelbagai isu sama ada makanan, kesihatan dan sebagainya. Babi merupakan organisma hidup yang disebut lima kali di dalam al-Quran, tujuh kali di dalam hadis, seterusnya dihukum haram dan najis oleh kebanyakan fuqaha. Terdapat dalam kalangan ulama mentafsirkan ayat berkaitan babi dengan mengaitkannya dengan kesihatan serta menghubungkan dengan elemen maqasid syarciyyah di samping menjelaskan babi mendatangkan kemudaratan melalui penyakit yang dibawanya.

Di sebalik pengharaman babi, penyelidikan dalam buku ini turut merungkai kepelbagaian manfaat kesihatan khususnya melibatkan proses xenotransplantasi yang bertindak sebagai medium terapeutik pada masa kini. Beberapa model telah dibentuk dalam buku ini yang terdiri daripada Model a, b, c, d dan e bertujuan untuk mengkategorikan babi dalam model tertentu untuk memudahkan proses penyelesaian isu kesihatan yang mempunyai hubungan dengan Islam. Hasil penyelidikan mendapati bahawa, babi mempunyai sistem anatomi, fisiologi, metabolik seakan-akan manusia yang menjadikannya mudah diterima oleh badan manusia. Namun begitu, perlu diketahui bahawa babi juga merupakan binatang yang memudaratkan dari sudut penyakit.

Penulisan ini menganalisis manfaat xenotransplantasi ke atas unsur babi terpilih yang berfungsi untuk dijadikan alternatif antaranya injap jantung, hati, buah pinggang, sel β islet, insulin dan sel neural babi. Penggunaan unsur-unsur tersebut tertakluk kepada konsep darurah yang turut melibatkan kaedah qiyas dan maslahah bagi menyelesaikan isu berkaitan dengan pertembungan antara manfaat dengan mudarat babi. Kajian ini juga mendapati bahawa, proses xenotransplantasi unsur babi turut memindahkan retrovirus berbahaya iaitu porcine endogenous retrovirus (PERV) ke dalam badan manusia yang berupaya melakukan integrasi bersama-sama genom sel dan tisu hidup manusia.

Oleh sebab itu keharusan dan pengharaman penggunaan unsur babi bagi tujuan kesihatan perlu berasaskan konsep tacbudiyyah (perhambaan) dan bukannya atas konsep tacakuliyyah (rasional) semata-mata. Penggunaan babi menjadi isu kritikal apabila menyentuh soal kesihatan yang merupakan salah satu perkara penting bagi memelihara elemen maqasid syari’ah iaitu pemeliharaan kepada jiwa (Hifz al-Nafs).